Zaterdag 9 maart 2024 om 19.30 uur bij het Italiaans Cultureel Instituut
Pianoconcert door Irene Russo
Het Italiaans Cultureel Instituut, in samenwerking met DocuDonna van Cristina Berlini, presenteert het concert van pianiste Irene Russo getiteld “Sguardi femminili in musica – Een vrouwelijke blik op muziek”, een muzikale reis ter ontdekking van Clara Wieck Schumann en Hazel Scott, twee artistiek en cultureel zeer belangrijke vrouwen.
“Vrouwelijke creativiteit is de plek waar genderverschillen tot uiting komen”. – Simone de Beauvoir –
Twee emblematische figuren uit de moderne kunst- en muziekgeschiedenis: Clara Wieck Schumann, de eerste concertpianiste van de 19e-eeuwse pianogeschiedenis, echtgenote van componist Robert Schumann en grote inspiratiebron voor andere artistieke persoonlijkheden uit de 19e eeuw, waaronder Johannes Brahms en Franz Liszt, met wie Clara een sterke affiniteit had. Toen Johannes Brahms in september 1853 bij de familie Schumann opdook, ontstond er meteen een buitengewone muzikale harmonie tussen hem en Clara Wieck Schumann. Tussen 1854 en 1856 werden enkele van Clara’s meest intense pianostukken gecreëerd, waaronder de Romance op.21 die specifiek aan Brahms is gewijd, en de Romance in b-mineur, geschreven in de kerstnacht van 1856, de eerste zonder haar echtgenoot Robert. Brahms’ Ballades op.10, geschreven in 1854 en gepubliceerd in 1856, vallen samen met het ontstaan van deze emotionele relatie van wederzijdse sympathie tussen de jongeman uit Hamburg en Clara.
De tweede vrouwelijke figuur is die van Hazel Scott, een Afro-Amerikaanse vrouw en muziekpionier die leefde tussen 1920 en 1981. Het tweede deel van het programma is een reis rondom deze geniale Afro-Amerikaanse pianiste die schitterde in een korte maar indrukwekkende carrière. Na een swingende herinterpretatie van enkele klassieke thema’s – een werkwijze die Scott onmiddellijke bekendheid opleverde – brengt het programma een originele compositie voor piano solo (“Idyll”) van het album “A Piano Recital”. Het programma wordt afgesloten met een bekend standaardwerk, “Taking a chance on love” van Vernon Duke, in de versie uitgevoerd door Hazel Scott in de film “I Dood It” uit 1943. Gedurende haar leven deelde Scott haar idealen en strijd voor de waardigheid van vrouwen en artiesten van kleur met de wereld en haar publiek. Met het met vastberadenheid voortzetten van haar ideeën, tegen de puriteinse en conformistische mentaliteit van die tijd in, riskeerde ze persoonlijk daarvoor een hoge prijs te betalen. Ze werd veroordeeld tot vergetelheid omdat ze eenvoudigweg zichzelf was. Dit project beoogt te benadrukken hoe belangrijk het is dat vrouwen zichzelf kunnen zijn om een eigen perspectief op de wereld te ontwikkelen. Zo kan een creativiteit tot stand komen die vrij is van de angsten die zo vaak het vrouwelijk handelen hebben onderdrukt.
Een artistiek project gericht op protagonisme en zelfbepaling als drijvende krachten voor de totstandbrenging van een creatieve en vrije vrouwelijke blik. Ontstaan uit de ontmoeting tussen de veelbekroonde pianiste Irene Russo en Cristina Berlini, artistiek directeur en oprichtster van het internationale documentairefestival DocuDonna (Associazione Gremigna), dat zich al jaren inzet voor het bevorderen en versterken van de creativiteit van vrouwen.
Programma
Clara Wieck Schumann (1819-1896)
Romance op.21 n. 1
Romance in si min.
Johannes Brahms (1833-1897)
Ballades op.10 (selezione)
Preludium – “Swinging the Classics” Reminiscences/Parafrases van klassieke thema’s
Hazel Scott (1920-1981)
Idyll
Vernon Duke (1903-1969)
Taking a chance on Love (versie van Hazel Scott)
Irene Russo, winnares van de “Clara Schumann” International Piano Competition in Düsseldorf in 2000, was leerlinge van Franco Scala en Lazar Berman aan de internationale pianoacademie “Incontri col Maestro” in Imola. Ze werd door Berman in zijn biografie genoemd als een van zijn beste leerlingen. Na verdere studie bij Alicia de Larrocha en Aldo Ciccolini studeerde ze af in Pedagogie en voltooide ze haar postdoctorale studies in Bio-ethiek en Theorie en Praktijk van de Muziekcognitie. Ze werd bekroond op talrijke concoursen, waaronder de ARD International Music Competition 2002 en het Martha Argerich concours in Buenos Aires in 2003. De beroemde Argentijnse pianiste Argerich prees haar openlijk en ze werd betiteld als uitstekende vertolker van Brahms in een zeldzaam interview met de pers. Irene Russo gaf optredens op tal van internationale festivals, waaronder La Roque d’Antheron, Heidelberg, Schloss-Elmau, Musica Viva, Beethoven Festival en op diverse festivals van hedendaagse muziek, waarvan ze wordt gezien als vooraanstaande vertolkster. Voor haar uitgebreide discografie (Oehms Classics, Wergo, Edipan, Brilliant Classics) ontving ze prestigieuze erkenningen, waaronder een gouden plaat voor de verkoop in Nederland, “CD of the Month” in het tijdschrift Gramophone, en vijf sterren in verschillende gespecialiseerde tijdschriften. Haar opnames worden regelmatig uitgezonden door belangrijke internationale radiostations. Ze heeft solorecitals gegeven en opgetreden met orkesten in toonaangevende internationale muziekcentra, waaronder het Concertgebouw in Amsterdam, Bozar in Brussel, Teatro San Carlo in Napels, Palau de la Musica in Valencia, Konzerthaus in Berlijn, en in de Verenigde Staten, Canada, het Midden-Oosten, het Verre Oosten en Australië. Ze voerde ongeveer dertig concerten met orkest uit, waaronder de vijf Beethoven-concerten en twee Brahms-concerten. Als winnares van een concours voor aanstelling aan het conservatorium gaf ze tien jaar lang pianolessen in België aan de conservatoria van Antwerpen en Leuven. Ze wordt regelmatig gevraagd als gastdocente en geeft pianomasterclasses aan het “Tartini” conservatorium in Triëst, waar ze ook docent is voor de masterstudie piano van het tweede niveau.
Gratis toegang, gelieve hieronder te reserveren.
Reserveren is niet meer mogelijk