Ter gelegenheid van de kunstweek “Giornate del Contemporaneo – Italian Contemporary Art”, een project dat wordt gecoördineerd door de Italiaanse ministeries van Buitenlandse Zaken en Internationale Samenwerking (Directoraat-Generaal Promozione del Sistema Paese) en van Cultuur (Directoraat-Generaal Arte Contemporanea, Architettura e Periferie Urbane) en gelijktijdig plaatsvindt met de 15e editie van de “Giornata del Contemporaneo” welke sinds 2005 wordt georganiseerd door Associazione dei musei d’arte contemporanea italiani AMACI en het Italiaanse ministerie van Cultuur
Zaterdag 5 oktober 2019, 16.00 – 18.00 uur bij Gallery Nine, Keizersgracht 548, Amsterdam
DE PROFUNDIS
Opening van de tentoonstelling DE PROFUNDIS van zes drieluiken van kunstenaar Fabrizio Romano Battistoni, georganiseerd door Gallery 9 in Amsterdam in samenwerking met het Istituto Italiano di Cultura.
Dal profondo delle lapidi d’acqua, per il silenzio della voce. Niente più grido, ora solo placido ed eterno sciabordio.Trittici vuoti per il martire sconosciuto. Per l’attenzione e la preghiera dell’oggi e non di ieri.
Pochi resti, il passato fisico scomparso. Il presente in frammenti. Neanche tendini, neanche umani, semplici filamenti del vettore in gomma. Eppure più eterni del corpo inghiottiti. E ancora di più dell’ultimo sguardo. Questi rivolto, nella notte o nel giorno all’orizzonte.
La salvezza, la luce.
Invece il fondale e la tenebra. Liquida e nera.
From the depths of the water headstones For the silence of the voice. Only placid lapping sea, choked the scream. Empty inscriptions for the unknown martyrs. The attention and prayer of today as for the saints of yesterday. Few remains, the physical past gone. The present only by shadows or fragments. Not even tendons, not even human, simple filaments of the rubber vector. Yet more eternal than the swallowed body, and even more than the last gaze to the horizon. That gate of light just before the backdrop into liquid darkness. Or precisely after.
Beeldend kunstenaar Fabrizio Romano Battistoni woont en werkt afwisselend in Amsterdam en Rome. Onder leiding van de Italiaanse schilder en dichter Toti Scialoja exposeert hij voor de eerste keer als schilder in 1981 (Il Canovaccio, Rome) en als ontwerper en edelsmid in “L’oro parla nel tempo” (Palazzo Braschi, Rome, 1981). Na zich twee decennia lang te hebben gewijd aan dans als vormgever, assistent choreograaf en danser en optredens in de meest vooraanstaande theaters in de wereld, keert hij in de jaren negentig terug naar de beeldende en figuratieve kunst.
Reserveren is niet meer mogelijk