Presentatie van het boek “Il male che non c’è” van Giulia Caminito

Het Italiaans Cultureel Instituut en Uitgeverij Cossee hebben het genoegen te presenteren:

“Il male che non c’è” (Bompiani),
de nieuwste roman van Giulia Caminito

Dinsdag 20 januari 2026, 18.30 uur
Keizersgracht 564, Amsterdam

De presentatie vindt plaats in het Italiaans en het Engels.

De roman is in het Nederlands vertaald onder de titel De symptomen en werd dit jaar in Nederland uitgegeven door Uitgeverij Cossee. Daarmee wordt de grote belangstelling bevestigd voor de oorspronkelijke en krachtige stem van Giulia Caminito, een van de meest toonaangevende auteurs van de hedendaagse Italiaanse literatuur.

De Nederlandse vertaling, verzorgd door Hilda Schraa, kwam tot stand met een vertaalsubsidie van het Italiaanse ministerie van Buitenlandse Zaken en Internationale Samenwerking.

Giulia Caminito werd in 1988 in Rome geboren en studeerde politieke filosofie. Zij debuteerde met de roman La Grande A (Giunti, 2016), die werd bekroond met de Premio Bagutta Opera Prima, de Premio Berto en de Premio Brancati Giovani. Daarna verschenen Un giorno verrà (Bompiani, 2019), winnaar van de Premio Fiesole Under 40, en L’acqua del lago non è mai dolce (Bompiani, 2021; in het Nederlands verschenen bij dezelfde uitgever onder de titel Antonia’s dochter), finalist voor de Premio Strega en winnaar van de Premio Campiello. Dit laatste werk werd in meer dan twintig landen vertaald.

Synopsis

Soms lijkt het leven verdeeld tussen degenen die handelen en zich niet laten afschrikken door de wereld, en degenen zoals wij, die een verborgen pijn met zich meedragen, net onder de huid.

Voor Loris begon alles in zijn kindertijd, toen de zomers vol betovering waren, net als de moestuin van grootvader Tempesta, vlak bij de ruïnes van het oude Galeria. Wanneer hij bij zijn grootvader was, verdween zijn dwangmatige behoefte om te lezen om zijn angsten te verdrijven, en leerde hij wonderlijke dingen, zoals het bouwen van een volière en het verzorgen van duiven, trouw en iriserend.

Nu is Loris dertig. Hij heeft van lezen zijn beroep gemaakt, woont in de stad en heeft een vriendin die Jo wordt genoemd. Maar zijn baan bij de uitgeverij is onzeker en de angst om niet opgewassen te zijn tegen het volwassen leven drukt zwaar op hem en vreet aan hem. Loris trekt zich steeds verder in zichzelf terug: eerst om zich te beschermen, daarna om te luisteren naar de alarmsignalen die zijn lichaam hem geeft. Er huist een kwaad in hem, een kwaad dat in staat is elk restje hoop weg te nemen. Terwijl artsen, zijn vriendin en zijn ouders steeds verder van hem af lijken te staan, blijven Loris slechts twee bondgenoten: sociale media, die troost en voeding bieden aan zijn demonen, en Catastrofe, een gedaanteverwisselend wezen – kat, wolvin, vriendin, echtgenote – dat hem bijstaat in de moeilijkste momenten.

Opnieuw kiest Giulia Caminito voor de romanvorm om zichzelf en haar generatie te beschrijven: een generatie die geen oorlogen of materiële ontberingen heeft gekend, maar wel werd opgezadeld met de eenzaamheid van het internet en de onzekerheid van het bestaan. Haar sobere stijl opent zich in dit boek naar een verrassende, dromerige sfeer, waarin hypochondrie een onvergetelijke hoofdrol krijgt – in de gedaante van de verleidelijke en spottende Catastrofe – en waarin tussen de stedelijke gebouwen het duistere woud verschijnt waarin al onze pijnlijkste ervaringen zich bewegen.

Il male che non c’è is een boek over de kracht van de verbeelding en van de kindertijd; het is de roman van een afdaling in de onderwereld en van de terugkeer naar een stralende oorsprong waarheen wij allemaal, als we dat willen, kunnen terugkeren – zoals alleen duiven dat weten te doen.

Meer informatie over de Nederlandse vertaling van de roman